‘Visie zonder actie is een dagdroom, maar actie zonder visie is een nachtmerrie’

Ik zit te brainstormen met twee zeer capabele, enthousiaste en fijne collega’s, beiden strategische communicatieprofessionals. De kamer is warm, heel warm en het gebouw waarin we zitten niet per definitie inspirerend. Maar de energie spat er van af! We hebben zoveel zin om met al onze collega’s aan de slag te gaan om onze organisatie én de prachtige stad Bergen op Zoom (weer) te laten bruisen! 

We spreken over de communicatiestrategie en het belang van een heldere visie om onze boodschap goed uit te kunnen dragen. En elkaar goed te gaan begrijpen. Dat doen we aan de hand van het strategische communicatie frame van Betteke van Ruler. ‘Want visie zonder actie is een dagdroom, maar actie zonder visie is een nachtmerrie’ zegt collega Ilse. Helemaal eens! 

Ik kende de methodiek nog niet, maar het sluit heel mooi aan bij mijn eigen zienswijze en de andere canvassen die we graag gebruiken om focus en consistentie aan te brengen en te komen in het #DOEN. 

Tussen de middag lopen we naar buiten. Met het zweet op onze rug, want het blijft warm:-) Even snel een broodje scoren bij Bagels & Beans, praatje pot met de ondernemers en een kijkje nemen in de lieflijke, kleine winkelstraatjes met vele pittoreske gebouwen.

Er wordt veelvuldig gevraagd wat mij eigenlijk drijft om een opdracht in Bergen op Zoom te doen. Je gaat toch niet voor je lol zo lang in de auto zitten? In een tijd waarin er zo verschrikkelijk veel werk is, je geen moeite hoeft te doen om te acquireren? We are hiring! Wanted! 

En inderdaad, de reistijd is pittig, de files zijn fors en de wekker staat op vroeg. Dat is echt niet altijd fijn. Als we niet hybride zouden kunnen werken, zou het niet kunnen, want fulltime op lokatie zijn gaat echt niet. 

Maar… ik kan je precies vertellen wat me drijft. Het geeft me energie, omdat ik al een beetje ben gaan houden van deze stad. Ik wist niet hoeveel potentie deze stad heeft! Zoveel mooie, historische panden. Zoveel geschiedenis. Zoveel groen. Zoveel
pareltjes. Een eigen strand. Brabantse gezelligheid. En fijne mensen, die trots zijn op hun stad! 

Want natuurlijk ben ik ook al een beetje gaan houden van de fijne mensen om mij heen. Als ik mijn auto parkeer, appt een collega mij ‘koffie?’. Meestal is de werkdag in de auto al opgestart, de eerste werkoverleggen al gevoerd om de klokken gelijk zetten. Dus een bakkie meer dan welkom.

Ik wandel veel met collega’s. Een mooie manier om elkaar en de stad beter te leren kennen. Wat speelt er in deze stad? Wat houdt de inwoners bezig? Hoe kunnen we leven, wonen en werken in deze stad nog mooier en beter maken? 

Collega’s vertellen honderduit, want er is heel veel te vertellen over deze stad. Mooi! 

‘s Avonds wandel ik met mijn slaapkoffertje richting de Grote Markt. Overnachten is superongezellig voor het thuisfront, maar wel zo praktisch. En als het maar af en toe is.  

Ik eet een salade in het avondzonnetje, het Carillon speelt uitbundig. Ik kijk uit op het oude Raadhuis. Zie collega’s naar binnen lopen voor een avondvergadering met College, Raad of anderszins. Harde werkers! Met hart voor de stad. 

Dus ja, ik blijf nog even, want ik voel me er thuis. Samen werken aan een sterkere toekomstbestendige organisatie. Ik wil me daar – op zijn BoZ gezegd – graag sterCK voor maken!