Deze week is het proefwerkweek in huize Molenaar. Aan het ontbijt worden nog even de laatste woordjes geoefend ‘das kaninchen, het konijn, der abschluss, het diploma’. Het ontroert me hoe consciëntieus onze jongste dochter Suus probeert de woordjes uit te spreken, over gründlichkeit gesproken:-) Mijn gedachten gaan terug naar hoe het vorig jaar was omstreeks deze tijd. Stress! De keuze voor een middelbare school was geen eenvoudige. Aan het begin van haar schoolloopbaan ging het allemaal veel te hard. Na allerlei testen, CBO, professioneel advies en vooral rijp beraad leidde dat tot de beslissing haar te laten doorstromen van groep 3 naar 5. Tot de kerstvakantie leek dat een wijs besluit, daarna begonnen de twijfels. Suus vond school niet meer zo leuk, ze veranderde van een zelfverzekerd, ondeugend, gezellig meisje in een onzeker vogeltje, haar leerresultaten kelderden aanzienlijk. Cognitief meer dan begaafd, sociaal emotioneel sterk. Wat was er aan de hand? Ik denk vaak aan Suus als ik in organisaties zie dat mensen onderin hun energiespiraal functioneren. Wat is dat toch dat mensen onder druk hun talent en potentieel kunnen ’thuislaten’ en verzanden in negatief of reactief gedrag? Hoe kan het zijn dat uitermate getalenteerde mensen soms helemaal niet uit de verf komen? Het antwoord is dat de kracht van context heel erg groot is. Mensen passen zich aan. Aan groepsdruk. Aan heersende cultuur. Hoe mooi is het dat we dit soort patronen kunnen meten en organisaties middels hele concrete, praktische handvatten daadwerkelijk kunnen helpen om deze gedragspatronen te doorbreken en de neerwaartse spiraal om te buigen naar positief, pro-actief gedrag. En Suus? Zij loopt neuriënd door het huis, heeft een prachtlijst en gaat glansrijk over naar de tweede. Omdat de context waarin ze nu functioneert het beste in haar naar boven haalt. Trots:-)
Fijne zomervakantie!