In mijn ondernemerschap ontmoet ik vele verschillende mensen. Bij mijn opdrachtgevers. Bij netwerk-events. Op congressen. Langs de lijn. Op de markt. In de sportschool. In de kroeg. Of gewoon, spontaan, op straat. Mijn dochters willen niet met meer met me mee voor een boodschap: ‘mama, als we met jou op pad gaan duurt het zo lang, jij staat altijd zó lang te praten!’…. Ik kan ze geen ongelijk geven, ik kan mijn boodschappenlijstje inderdaad nooit efficiënt afwerken:-)
Voor mij hebben al die ontmoetingen stuk voor stuk waarde. Geen ontmoeting is hetzelfde. Ieder mens is uniek. Heeft een verhaal. Het maakt me nieuwsgierig! Wat zit er achter het gedrag van mensen? Is dat wat we waarnemen ook dat wat het is? Ik heb het geluk dat ik in mijn werk veel ruimte heb om echt met mensen in gesprek te gaan. Een kijkje te nemen achter de schermen. Stil te staan bij de vraag wat mensen willen, hoe hun wereld eruit zou zien als ze zouden kunnen toegeven aan hun dromen en verlangens. Hoeveel ruimte is daarvoor in werk, in teams of in organisaties? En wat is de impact daarvan op de energie van mensen en hun werkplezier?
In mijn privé-ontmoetingen gaat het – onbewust- ook vaak ook over dit soort meer existentiële zaken. Binnen drie vragen tot de kern. Is dat beroepsdeformatie? Te serieus? Of zelfs irritant? Gelukkig wordt er in mijn omgeving ook veel gelachen:-)
Deze week kreeg ik een prachtig compliment: ‘I know you have impact…’ Ik houd het er maar op dat ik mijn roeping heb gevonden.
You make me smile…:-)