‘Het verhaal van de kleine Oranjerie’

Vandaag is dan toch écht mijn laatste werkdag in Bergen op Zoom; ik ben er de hele week al een beetje wiebelig over. 

Bergen in beweging. Ik ben dankbaar voor de bijdrage die ik heb mogen leveren aan de organisatieontwikkeling in deze bijzondere organisatie, een opdracht waar alles in zat en ik mijn hele ziel en zaligheid kwijt kon.

Het is tijd om te gaan, zo gaat dat als je interimt. Maar ik laat ook iets achter dat me dierbaar is. En dus ben ik al weken aan het denken wat ik wil geven aan mijn naaste collega’s met wie ik met zoveel plezier heb samengewerkt. 

Er zijn al meerdere internetcadeautjes besteld – die toch tegenvielen en teruggestuurd -, ik heb ontdekt dat Faith en Bergen Verzetten hun grondslag hebben in de bijbel – ik had geen idee, omdat ik atheïstisch ben opgevoed -, de cadeautjes die ik al wel had gevonden voor de laatste bijeenkomst met mijn zeer gewaardeerde collega Jitske heb ik gewoon thuis laten liggen. Het gaat lekker zo:-)

Tja. Wat is leuk om te doen? Wijn is altijd goed is mijn ervaring. En zeker in Bergen op Zoom! En dus beland ik uiteindelijk op vrijdagmiddag dan toch (weer!) bij mijn favoriete wijnwinkel. 

Het is druk. Ik leg uit waar ik naar op zoek ben: een mooie fles met een verhaal, met een etiket met een link naar Bergen, naar bewegen, verandering, transformatie, ontwikkeling of iets in die trant. Het mag zitten in beelden of woorden.

De alleraardigste verkoper kijkt me wat meewarig aan ‘dat is geen gemakkelijke vraag, we hebben honderden flessen wijn liggen, dus evenzo veel etiketten. Maar heb niet van alle wijnen meerdere exemplaren in huis, dus lastig te organiseren nu als je er meerdere nodig hebt. Wat doe je eigenlijk precies voor werk? Aah, nou begrijp ik het, nou, kijk gerust lekker rond!’

Mijn oog wordt als eerste getrokken naar een prachtig etiket vol kleur, natuur en vogels. Wow, wat een vet etiket! Kleurrijk, met gouden letters. Een nieuwe wereldwijn, nieuw in het assortiment, zeer goed ontvangen. Hmmm, Sauvignon Blanc, ik ben meer van de Chardonnay. Ik zie geen link met Bergen of bewegen. Dat wordt ‘m dus niet:-) 

Hij doet enorm zijn best, helpt me met zoeken en komt om de zoveel tijd met een voorstel. Maar nee. Die vind ik niet mooi. Die is wel heel erg duur! Daar zijn maar vier flessen van. En nee, er is geen wijn die mijn naam draagt (daar zou je ook nog iets mee kunnen: Ber(g)tien). En ja, ik had óók een etiket kunnen laten ontwerpen, dat was inderdaad makkelijker geweest. ‘Uuhmm, vind je het goed dat ik onderwijl ook anderen help?’ Ja, natuurlijk!

Ik struin rustig verder. Op zich is het geen straf om op een vrijdagmiddag in een wijnwinkel te vertoeven. Jammergenoeg wordt er nog niet geproefd, want ik ben inmiddels wel toe aan een vrimibo! Al speurend langs de etiketten krijg ik verschillende gesprekjes mee, wat zijn er toch veel leuke, gekke, interessante mensen op de wereld:-) 

Na 1,5 uur (!) te hebben rondgekeken word ik toch wel wat chagrijnig. Zó moeilijk kan het toch niet zijn? 

Dan valt mijn oog op een oranje wijn. Met prachtige knaloranje zegellak. En begint mijn brein te bruisen. En komt met creatieve oplossingen. Ja, ik werk met drijfveren. En ja, ik heb veel oranje in mijn profiel. Bergen wilde graag van wal komen en nu echt aankomen. Resultaat halen dus, consistent en vasthoudend. En ja, oranje staat voor ambitie, gedrevenheid, doelgerichtheid, vooruitgang, resultaat. Zal ik het dan toch over een iets andere boeg gooien? 

Ik vraag of deze wijn lekker is. ‘Om eerlijk te zijn niet. Ja, dat klinkt wat raar. Maar het is geen makkelijke wijn, niet iedereen houdt ervan. Maar je wilt iets met oranje? Dan moet je deze hebben’. 

En zij – hij is inmiddels druk in gesprek met andere klanten – loopt naar de wijn met het mooie etiket waarop mijn oog in eerste instantie is gevallen. De wijn blijkt ‘de Kleine Oranjerie’ te heten en is een WildeBerg wijn. Yes! Dat gaat hem worden. 

Wildeberg heeft zijn naam te danken aan de natuurlijke schoonheid en het ruige terrein waarop de druiven worden verbouwd. De druiven geven een vleugje elegantie en complexiteit. Wildeberg voelt misschien nog als een fris en jong wijnhuis, maar het succes liet niet lang op zich wachten…

Kijk, daar kan ik wel iets mee…

Helemaal in mijn nopjes reken ik af. ‘Je bent opgelucht, hè! Fijn hoor, je zat toch wat vast in je denken’. Ja, ook ik heb daar wel eens last van, zeker op vrijdagmiddag als je hoofd een beetje wil uitrusten:-) 

Ik krijg mooi cadeaufolie mee met gouden linten, ‘dan kun je er zelf je eigen creatieve draai aan geven’. En goud was nou net de kleur die we in het Bergen in Beweging-logo hebben gebruikt om licht, lucht en plezier terug te brengen in de organisatie. We gaan voor goud!

En zo geschiedde….

Bedankt lieve Bergenaren, dank voor de fijne samenwerking, we zien elkaar, cheers!