Hybride werken … graag!

Het is 17 juni. Vandaag een drukke dag die exemplarisch is voor hoe ik op dit moment werk. Ik begin in Nijmegen. Een fysieke bijeenkomst op een prachtige lokatie in de bossen met een fijne club mensen. Een mooi team, met veel potentie. Echter, Corona en andere factoren hebben geleid tot een disbalans in de teamdynamiek. We werken al wat langer met elkaar samen, hebben mooie stappen gezet. Vandaag verder aan de slag met de optimalisatie van werkprocessen, ieders unieke talent en potentieel en het opbouwen van het vertrouwen in elkaar. 

Na een overheerlijke lunch rijd ik naar Nieuwerkerk, waar ik als Transitiemanager a.i. een organisatie-ontwikkeling (bege)leid naar opgavegestuurd, zelforganiserend, slagvaardig en wendbaar werken. Het wordt mijn vierde keer dat ik mijn nieuwe collega’s die ik al ruim twee maanden via Zoom ken ga ontmoeten. Veel zin in! Want laten we eerlijk zijn. Een transitie leid je niet vanachter je laptop. Of vanuit je ivoren toren. Veranderingen gaan over mensen. Over dat waar zij dagelijks tegenaan lopen, wat hen bezighoudt. En daarin is persoonlijk contact en dichtbij zijn cruciaal. 

Onderweg maak ik een tussenstop in Gorinchem; een parkeerplaats die me niet heel erg inspireert, verre van (!), maar prima dienst doet als mobiel kantoor. Ik bel in voor een Transitie-Update Sessie. Mooie verhalen uit de praktijk van gedreven collega’s met lef. Lang leve het hybride werken! Het is warm, heel warm. Ik doe een shawl als gordijntje voor mijn raam om een soort van gezellig kantoortje te creëren. Dat blijft niet onopgemerkt, er komen mensen kijken wat ik doe, vragen of ik hulp nodig heb. Wat doet die vrouw daar? Ja, ik geef toe, het ziet er wat raar uit! Ik moet er vreselijk om lachen, maar voel me bovenal heel slagvaardig en wendbaar:-) 

Als ik mijn weg weer vervolg krijg ik een NOS pushbericht op mijn iPhone; vanaf 26 juni wordt het thuiswerk-advies (deels) losgelaten. Oef… die komt binnen. Mixed feelings. Het tempo waarin er wordt versoepeld maakt me blij, jeetje wat kan er vanaf 26 juni weer veel, dat had ik een paar weken geleden echt niet gedacht! Maar er is ook een ander gevoel; ik wil helemaal niet meer 100% op lokatie werken!

Mijn oude leven was vaak hectisch, hoge werkdruk, veel reistijd, files, laat thuis. Mijn dochters soms te weinig gezien, alhoewel we dat altijd weer inhaalden. Mijn nieuwe werkende leven, dat ook hectisch is, waar de vaatwasser en wasmachine inmiddels integraal onderdeel van uitmaken, bevalt me eigenlijk heel goed. Een knuffel tussendoor van mijn meiden, lunch wandelen met mijn hus, bijkletsen als natuurlijk onderdeel van je dagritme en reistijd omzetten in sporttijd, ik vaar er wel bij!

Op deze 17-de juni staat er eerst nog een avondsessie op het programma. Een mooie dialoog over zelforganisatie. Wat is het wel? Wat is het niet? En wat vraagt de implementatie ervan? Welke randvoorwaarden hebben we nodig? De Raadszaal voelt inmiddels ook al een beetje als thuis.

Ook al is het warm, ook al moet Nederland zo voetballen, zal ik de wedstrijd vanuit de auto volgen via Radio 1, deze dag geeft veel voldoening. Hard werken is wat mij betreft helemaal niet erg, zeker als je mooie dingen mag doen die betekenisvol zijn en een gevoel van vervulling geven. In de avonden of weekenden werken is ook niet erg. Mits je voldoende oplaadmomenten creëert, zodat de accu niet leeg raakt.

Het is de flexibiliteit die me blij maakt. De ruimte om je werkende leven in te richten vanuit je eigen behoeften. Regie op je agenda. Efficiënt omgaan met je tijd in plaats van uren te verpozen in nutteloze files, die ook nog eens heel slecht zijn voor het milieu. En tegelijkertijd besef ik dat het niet voor iedereen is weggelegd om vanuit huis te werken.

Waar ik vurig voor zou willen pleiten is dat we de flexibiliteit behouden om thuis te blijven werken daar waar het kan. Ik hoor het als wens, weet dat veel mensen er zo over denken. Zo ook de beleidsmakers. Maar ik zie ook hoe de wegen weer volstromen en het overal weer heel veel drukker wordt.

Laten we elkaar hier scherp op houden, inspireren, misschien zelfs afdwingen, om het echt te blijven doen! Balans. En zo werken aan een wereld van bevlogen, gelukkige en productieve medewerkers.

Daar ga ik voor!