Vorig jaar zomer raakte ik in gesprek met één van de MT-leden van een steeds groter wordende Finance & ICT-organisatie waar ik inmiddels al twee jaar opdrachten voor doe. Voor het gemak noem ik hem Joost. Joost werkt in een prachtig bedrijf met grote ambities, waar de ontwikkelingen elkaar snel opvolgen. Onze ontmoeting vond plaats op verzoek van één van zijn managers – mijn opdrachtgever – wiens team ik begeleid ‘het is goed dat we hem ’s meenemen in wat we doen en dat hij jou leert kennen’. Uiteraard een heel erg goed idee. De teambuilding was gericht op ‘… het bouwen van een leuk, hecht team dat succes ervaart, waarvan de omgeving gaat zien dat het een krachtig team is…’ Er was sprake van veel onderling onbegrip en frustratie, dat stond de productiviteit en het werkplezier in de weg. Het is lastig om dit soort gedragspatronen te doorbreken, maar één van de succesfactoren is in mijn optiek de harde en zachte aspecten in gedragsverandering in combinatie te beïnvloeden. Een goede samenwerking met de interne organisatie is daarvoor randvoorwaardelijk. Geen one-offs, maar een structurele aanpak, die wordt versterkt in de dagelijkse praktijk. Met mijn opdrachtgever durfde ik dat heel goed aan: zij is een verfrissende vrouw, creatief, durft op een andere manier te kijken, maakt heilige huisjes bespreekbaar en blijft toch goed in verbinding: knap! Dus gingen we samen op pad. Schouder aan schouder. Vanuit wederzijds vertrouwen. En ook fun:-) Enfin, ik zat dus in gesprek met het MT-lid. We kwamen al snel op de wijze waarop hij zelf invulling geeft aan zijn leiderschap. Ik had vooraf geen duidelijke verwachtingen over het gesprek, maar hij vond de observaties die we hadden gedaan heel interessant en wilde de RD-drijfverentest die we gebruikt hadden om gedragspatronen inzichtelijk en bespreekbaar te maken zelf ook graag maken. Zo raakten we dieper in gesprek over zijn rol, stijl van leidinggeven, maar ook over zijn diepste verlangens in werk en zijn persoonlijk leven. Hij begreep zijn RealDrives-uitkomsten oorspronkelijk niet zo goed – ‘in andere testen kom ik er heel anders uit!’ – maar toen ik uitlegde dat voorkeuren en gedrag twee verschillende dingen zijn, die worden beïnvloed door de context waarin je werkt, vielen er kwartjes. Een aantal mooie gesprekken volgden, waarin ik werd uitgedaagd om ook mijn eigen kwetsbaarheid te laten zien. ‘Ben jij wel ’s gevallen? Wat is jouw grootste les geweest in werk?’. Een paar weken geleden kreeg ik een appje van één van de HR-business partners om mij te bedanken. De gesprekken bleken één van de triggers te zijn geworden in een veelomvattender denkproces, dat er uiteindelijk toe heeft geleid dat Joost zijn baan heeft gezegd om zijn hart te gaan volgen en zijn dromen waar te maken. Zo ontzettend mooi en cool! Op zulk soort momenten ben ik zo dankbaar dat ik dit betekenisvolle werk mag doen. En mijn opdrachtgever? Die is heel tevreden.. het was een mooie coproductie, waar we trots op kunnen zijn. We moeten snel weer ‘s lunchen:-)