Leiderschap, het blijft een waanzinnig interessant onderwerp, een prachtig thema om aan te werken! Deze maand ben ik vanuit mijn interimklus samen met collega’s van HR volop bezig om een MD-programma in de steigers te zetten voor het DT/MT. De uitvraag die we in de markt doen leidt tot hele mooie eerste verkennende gesprekken. Waar we ook echt de tijd voor nemen; het moet immers wel klikken. De vragen die worden gesteld helpen ons om heel precies te zijn in dat wat we zoeken. En … zetten mij aan het denken in bredere zin.
Leiderschap is wat mij betreft één van de belangrijkste ingrediënten in de cultuur van een organisatie. Te beginnen in de top. Welk voorbeeldgedrag zie je? Hoe zit het met koers, rust en focus? Hoe wordt er geacteerd op dat wat zich in de dagelijkse praktijk voordoet? Zijn leiders in staat om mensen te inspireren en verbinden? Hoe kwetsbaar durven leiders zelf te zijn? Wat gebeurt er als het spannend wordt? Durven ze te kiezen? Maken ze dingen bespreekbaar? En hoe reageren ze als jij dingen bespreekbaar maakt?
Maar leiderschap ligt natuurlijk ook bij medewerkers. Ken je je eigen talent, potentieel, ambities, maar ook je eigen valkuilen en rode knop? Durf je ruimte in te nemen? Te begrenzen? ‘Ho, wacht even, dit gaat echt niet’? Hoe zit het met jouw autonomie? Zomaar wat gedachten die in mij opkomen; persoonlijk leiderschap maakt écht verschil.
Op LinkedIn en Social Media is leiderschap, maar ook psychologische veiligheid op dit moment hot topic. De recente ontwikkelingen bij The Voice, Ajax, maar ook in de politiek voeden die discussie. Ik lees er veel over. Ik geniet van de kritische bijdragen. De mooie inspiratiefilmpjes die voorbijkomen. De bijdragen van Simon Sinek. De posts van Joriens Beks. Zomaar een greep uit de vele berichten.
In het aanbod in de markt zie je verschillende stromingen terug. En dat is heel goed vind ik. Want er is iets te kiezen. Kies je voor de meer technische, instrumentele invalshoek in de ontwikkeling van leiderschap? Een accent op vaardigheden en compententie-ontwikkeling? Kijk je vooral naar rollen? Naar het systeem en de context? Of … stel je de mens als leider steeds centraal?
Het is natuurlijk en-en, niet of-of. Een geweldig leider of professional verliest het in een toxische omgeving. En vice versa. Ook als je nog veel te ontwikkelen hebt ga je floreren in een omgeving waarin je het vertrouwen krijgt én de support om je verder te ontwikkelen.
Maar cruciaal is voor mij hoe je je leiderschap als mens invulling geeft.
Er is dus heel wat voor te zeggen ons sterk te blijven maken voor goed leiderschap. Dus kijk ik uit naar wat de pitches van de verschillende bureaus gaan opleveren. Hoe het programma vervolg krijgt als ik weer verder ga naar een volgende klus. Én kijk ik uit naar het volgende NFMD-event met Yvonne Burger, hoogleraar aan de VU en voorzitter van het Center voor Executive Coaching. Voor mijn eigen pokon:-)
Als professional, maar bovenal om het als mens goed te blijven doen!