Deze maand verscheen een inspirerend artikel in NRC-Next ‘Waarom veranderen zo lastig is (en wat wel werkt)’ van Ben Tiggelaar over zijn nieuwe boek ‘De Ladder’. Een boek met praktische tips voor gewoontedieren.
Hoe maak je van mooie plannen en goede voornemens werkelijkheid? In het artikel worden 7 vragen gesteld, de tweede vraag ‘Wat maakt veranderen zo moeilijk’ treft me het meest ‘… Gedrag is de zwakke schakel bij veranderingen. Enerzijds maken we bewuste plannen. Anderzijds is ons brein primair ingericht op de volautomatische herhaling van gedrag dat ‘werkt’ en weinig moeite kost: gewoontegedrag. Ten tweede hebben we de sterke neiging om pijn, ongemak en verlies te vermijden, dat belemmert onze motivatie om te leren. ‘Fouten maken mag’, klinkt mooi op een managementconferentie, maar diep in ons brein klinkt een oeroude, angstige stem die waarschuwt: ‘Fouten maken is gewoon fout. Niet doen!’. Een derde belemmering voor gedragsverandering is de fysieke en sociale omgeving waarin we ons bewegen. Een paar voorbeelden: als mensen om ons heen vriendelijk knikken, praten we langer door; als we een grotere maaltijd of een groter bord voorgezet krijgen, dan eten we meer. Slechts weinig mensen realiseren zich hoeveel invloed hun directe omgeving heeft. En in een gelijkblijvende omgeving proberen ze dan toch tot nieuw gedrag te komen…’
Deze derde belemmering, de context, is precies de reden waarom ik zo graag met RealDrives werk. Vele tools (MBTI, Insights, Disc, ManagementDrives) geven geobjectiveerd inzicht in mensen. The Big Five is de enige die evidence-based loepzuiver is, daar ben ik ook gevoelig voor. Maar RealDrives is het enige instrument – voor zover ik weet – dat naast inzicht in jezelf ook een beeld geeft van de context waarin je werkt (collega’s, cultuur, leiderschap) en welk gedrag je inzet; drijfveren, context en gedrag zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, maar mogen niet verward worden. Gedrag is een keuze. En context is een bepalende factor.
Mooi om hierin weer geïnspireerd te worden door Ben Tiggelaar. Ik ga ‘De Ladder’ dus lezen:-)