Kerst 2020: er zit (n)iets tussen

En dan …. is het bijna Kerst! Tijd voor reflectie en bezinning. 

2020 Een bijzonder en onwerkelijk jaar. Als ik in mijn agenda terugkijk naar mijn activiteiten vorig jaar omstreeks deze tijd realiseer ik me des te meer hoezeer mijn leven veranderd is. Het lijkt of ik in een ander boek lees. Zoals voor ons allemaal… 

2020 Een professioneel roerig jaar, waarin ik mijn doelen zeker niet allemaal heb gehaald. Een superdruk begin, hard werken, veel filerijden, weinig tijd voor gezin, sport of sociaal leven. Van Oosterbeek naar Eindhoven naar Krimpen naar Utrecht naar Oosterbeek. En nu, een rustig einde, 2 of 3 dagen werken, veel tijd voor mijn gezin, mijn eigen persoonlijke ont-wikkeling en het kleine clubje mensen dat ik wel zie. Van Oosterbeek naar Teams naar Whereby naar Zoom naar Oosterbeek. Er zit niets tussen:-) 

2020 De binnenwereld laat zich alleen begrijpen in het licht van de buitenwereld. Je zou kunnen zeggen dat álles wat ik in de kern van mijn werk doe dit jaar maximaal op de proef werd gesteld. Omgaan met tegenslag, mentale veerkracht, persoonlijk leiderschap, verbinden op afstand, de kracht van teams, wat gebeurt er onder druk, een positieve mindset? Het lijkt een super complexe en intensieve case, waar geen einde aan lijkt te komen, nog steeds niet! 

2020 Veel tijd thuis. Mijn werkplek thuis heeft nog nooit zoveel uren met mij samen doorgebracht. En werkplek is dan een ruim begrip:-) Inmiddels heb ik op zoveel plekken gewerkt, laptop onder de arm, zoeken, waar kan ik me settelen om rustig te bellen of coachen als we functioneren in een huishouding van zes, of is het met drie, dat ik ons huis sterk ben gaan herwaarderen.

2020 Ik kijk veel foto’s terug van vroeger. Heerlijk om terug te gaan in de tijd, zó blij met mijn iPhone filmrol waarop inmiddels negen jaar mooie herinneringen zijn vastgelegd. Herbeleven van mooie tijden. Privé én werk. Heisessies in de zon. Teamsessies met veel flappen en geeltjes. Energie. Foute kersttruienborrel bij VGZ. Filmpjes van sessies waarbij ik denk ‘we staan te dicht op elkaar!’ – wie had ooit gedacht dat die gedachte bij me zou opkomen! -.

Mijn oog valt op een foto van afgelopen zomer. Absurdistisch en realistisch tegelijkertijd. Ja, deze foto is zó 2020! Werkend achter mijn laptop op onze slaapkamer, een plek waar je normaal gesproken geen (digitale) gasten toelaat. Blijkbaar één van de schaarse momenten dat ik moest uitwijken, een huishouden van zes. Deur op slot, je weet maar nooit, zodat ik ongestoord kan werken.

Het scherm oogt best opgeruimd, professioneel mét logo, mijn skinny verruild voor ‘iets leuks’, een werkoutfit, zoals ik altijd deed. Nu helpt het me om te schakelen tussen privé en werk. Voor mijn neus stapels kleding en shawls, haastig over de dressboy gemikt. Zo opgeruimd en netjes is het dus niet:-)

30 Seconds onder mijn laptop, om ervoor te zorgen dat je niet alleen mijn kruin ziet, de kroonluchter of een deel van mijn torso. En ja, spelletjes hebben we veel meer gedaan!

Mijn gympjes staan te wachten om een lange wandeling te gaan maken. Heerlijk naar buiten, vitamine D snuiven, frisse lucht, genieten van de natuur. Ik heb ongelooflijk veel meer stappen gezet in 2020 dan de jaren ervoor. 

2020 Het jaar van de dromen voor ‘als het straks weer kan’. Weer op reis, misschien toch een vet feest geven als ik 50 word, met Suus huizen bouwen in Nepal, de kroeg in of gewoon weer eens een borrel drinken met meer dan 2 of 4 andere mensen. Even niet hoeven rekenen of het past binnen de maatregelen. Aanraken en knuffelen, gewoon omdat het mag. En … fysiek werken op lokatie, tussen de mensen, met mensen, jeetje, wat heb ik dat gemist! 

2020 Ook een jaar, waar ik dankbaar voor ben. Ik realiseer me hoe kwetsbaar alles is. Zuinig zijn én genieten van wat er wel is! 

Ik realiseer me hoe ongelijk het is verdeeld. Óf je wordt zwaar getroffen door de pandemie, óf je vaart er (economisch) wel bij. Heel hard werken of stilvallen. Er zit niets tussen.

Ik realiseer me hoe fijn en belangrijk het is om je dierbaren dichtbij te hebben en het samen goed te hebben. Lief zijn. Met aandacht. 

Ik realiseer me hoe verschillend mensen zijn en reageren op een crisis als deze. Je netjes aan de regels houden, denkend aan de ander en het hoger liggende doel, of schijt hebben aan alles, oprecht geloven dat het virus niet bestaat en politici er zijn om ons het leven zuur te maken. Er zit niets tussen. 

En daar… haal ik dan weer inspiratie uit voor 2021. Mensen zijn zo ongelooflijk boeiend, ik kan uren nadenken over hoe het zit, hoe het werkt, waar het vandaan komt, waarom het zo is. Hoe kun je de sleutel vinden zodat er wel iets tussen komt? Een mooie uitdaging om aan te gaan werken in 2021. 

Vanachter mijn laptop wens ik jou en je dierbaren hele fijne, gezellige, warme, sprankelende feestdagen toe en een mooie start van 2021, we zien elkaar dan, hopelijk in levende lijve!