Een b-tje intelligentie is nooit weg..?

‘… You can be popular, talented, and brainy, but that doesn’t mean you’re smart (in an emotionally-intelligent sense). Ultimately, you’ll find that smart people have keen insight into situations and practice good judgment…’

Iedere dag weer is het een feestje om samen met mensen op pad te gaan. Op zoek naar talent, potentieel, hun eigen unieke kracht: jouw verhaal, gaan doen waar je gelukkig van wordt, je passie volgen. Ik geloof er heilig in dat je vanzelf gaat excelleren als je gaat doen wat je leuk vindt. Wat me opvalt is dat veel mensen in de zoektocht naar hun eigen talent en ambitie een ambivalente relatie hebben met het begrip intelligentie of construct IQ. Wat is intelligentie nou eigenlijk? Mag ik mezelf intelligent noemen? Kan intelligentie verder rijpen? Ik zie zeer succesvolle mensen op cruciale posities, die de middelbare school ‘en een beetje’ hebben gedaan. CEO’s die hun schoolloopbaan typeren als ‘ik ben een stapelaar’, maar een glansrijke carrière doorlopen en een groot voorbeeld zijn in hun leiderschap. Ik zie mensen die vroeger op school niet uit de verf kwamen, ‘omdat ze anders waren’. Iemand zei letterlijk ‘er werd in onze tijd nog niet gedifferentieerd, er was weinig oog voor zaken als dyslexie, dyscalculie, ADHD of (hoog)begaafdheid, daardoor heb ik er een potje van gemaakt’. Bij onze kinderen zie ik gelukkig dat er veel meer onderwijs ‘op maat’ wordt geboden – alhoewel vele ouders dat ook niet met me eens zullen zijn -. Ik zie ook mensen die ‘heel goed konden leren’, maar niet gingen studeren, omdat hun ouders hen daarin niet konden of wilden faciliteren. Ik zie briljante leerlingen vanuit mijn eigen middelbare schooltijd, die weinig doen met hun talent. En zie mensen die gepromoveerd zijn, over een briljant brein beschikken, maar er in hun leiderschap een potje van maken. Ik zie veel mensen die voor eeuwig en altijd faalangstig blijven voor alles wat met intelligentie te maken heeft. Omdat een assessment ooit heeft uitgewezen dat ze ’ten opzichte van de normgroep’ beschikken over een MBO-werk- en denkniveau, terwijl ze een wetenschappelijke opleiding hebben genoten. Hoe zit het nou eigenlijk met intelligentie? Klopt het dat je als je tot de mainstream behoort, kennis goed kan reproduceren, glansrijk door de CITO en reguliere intelligentietesten komt, en anders niet? Wat meten intelligentietesten eigenlijk precies? Is EQ onderdeel van iemand’s intelligentie of vinden we dat echt een andere vorm van intelligentie? Voor mij is helder dat heel intelligente mensen zeer onbegrijpelijke dingen kunnen doen. En dat mensen die als minder intelligent gekarakteriseerd worden, met briljante ideeën kunnen komen. Intelligentie omvat veel meer dan alleen de cognitieve aspecten. Een beetje intelligentie is nooit weg, maar laten we er wat relaxter en vooral positief mee omgaan:-)