Een paar weken geleden was ik in Utrecht op het NFMD-congres 2025 over het thema Verslavend Leiderschap. Een inspirerend onderwerp, waar juist in deze tijden zoveel over te leren en ontdekken is!
We zijn te gast in het prachtige gebouw The Hub van de Politie. De wereld van mijn zus. En het gekke is dat ik me dat pas realiseer als ik er ben; helemaal vergeten om het haar te vertellen, zou haar vandaag gewoon tegen kunnen komen!
Imposant is het er, met veel licht, ruimte, ronde vormen die uitnodigen tot ontmoeting, de zon die speelt met het licht en natuurlijk veiligheidsmaatregelen en uniformen die mij toch altijd weer imponeren.
Een prima setting om te worden uitgedaagd op vragen als: wat maakt leiderschap zo onweerstaanbaar? Waarom gaat het (ook) zo vaak mis? Wat is de schaduwkant van invloed? Waarom raken organisaties soms verstrikt in patronen van afhankelijkheid en controle? Hoe werkt dit complexe samenspel van charisma, macht en psychologische dynamiek?
We openen met een erg interessante lezing van Mark van Vught, hoogleraar Psychologie aan de VU. Hij stelt dat leiderschap vaak als een drug werkt. Niet vanwege de verantwoordelijkheid, maar vanwege de status en macht die ermee gepaard gaat. Vanuit de evolutionaire psychologie begrijpen we waarom; status verhoogde de overlevingskansen én de voortplantingskansen. Meer sex, wie wil dat nou niet:-) Hoe we ons verhouden tot macht en gezag is door de jaren heen veranderd. We volgen mensen alleen nog maar als ze iets toevoegen. Het is daarmee de uitdaging om leiderschap weer meer dienend en tijdelijk te maken.
We hebben een interactieve dialoog met een drietal politiemensen. Wow! Ze maken indruk! Ik kan alleen maar respect hebben voor deze mensen die zichzelf met zoveel passie en gedrevenheid inzetten voor het maatschappelijke belang en ons allemaal dienen om onze wereld leefbaar en veilig te houden. Een hele diepe buiging!
Sarah Valkering neemt ons mee in de wereld van reputatiemanagement en (verslavend) leiderschap. Ze illustreert haar verhaal prachtig aan de hand van het recente voorval met de kisscam bij het concert van Coldplay, waarbij de CEO en CHRO in een innige omhelzing worden gespot. Techbedrijf Astronomer slaagde erin dit voorval juist voor hun reputatie te laten werken door te reageren met een filmpje waarin de ex van Chris Martin, Gwyneth Paltrow de hoofdrol speelt. Briljant!
Ernst Graamans legt de relatie tussen de Oosterse filosofie en verslavend leiderschap. Leiderschap als zinnelijke ervaring. Waar leiderschap aanvankelijk betoverend werkt, kan hoogmoed de overhand krijgen en keert de roes zich tegen de leider en zijn omgeving. Verslaving is een ego-aandoening. Het ego moet gedoofd worden om de weg naar helend leiderschap vrij te maken. Dat vraagt juist om kwetsbaarheid en verbondenheid.
Mijn gedachten staan niet stil. Deze weken hebben we dag in dag uit de mogelijkheid om te observeren hoe onze politieke leiders zich profileren. Wat dat betreft had de timing niet beter gekund. Hoe verhouden zij zich tot (gedeelde) macht? Hoe managen zij hun reputatie? Zijn zij afgestemd op hun stakeholders? En de belangrijkste vraag wat mij betreft; durven zij kwetsbaar te zijn en zijn ze in staat zijn om over hun eigen ego heen te stappen om te verbinden?
Misschien maar goed dat Oscar Bieleveld ons aan het eind van het congres in een ademsessie van maar liefst 40 (!) minuten met koptelefoon en sleeping mask uitdaagt ons denken uit te zetten om te ontdekken hoeveel energie er vrijkomt in onszelf. Getting high on your own supply! Een gave ervaring, met geweldige sounds – deze playlist wil ik ook! -. En hoewel het me niet is gelukt om mijn adem 100% te reguleren op de manier zoals bedoeld is de spin-off is dat de beats nog dagenlang in mijn brein blijven hangen. En een wereld waar muziek in zit, dát kunnen we wel gebruiken!
Veel dank NFMD voor deze inspirerende dag, het was weer tof!